Pisałam o rzucaniu kwiatów, musiałam liczyć się z tym, że ktoś zapyta o talerze. I tak właśnie się stało. Nie sądziłam tylko, że tak szybko 😉 Idąc za ciosem dziś kolejny wpis, tym razem o talerzach właśnie…

Jak do tego doszło, nie wiem?

Nie do końca wiadomo, skąd tak naprawdę wziął się zwyczaj tłuczenia talerzy w Grecji. Jak to często bywa, wyjaśnień jest kilka. Zacznijmy więc chronologicznie.

Już w starożytnej Grecji praktykowano mszczenie się na biednej ceramice. Z jednej strony tłuczenie talerzy (a raczej wtedy generalnie — ceramiki) miało na celu uwolnienie się od negatywnych emocji, pozbycia się gniewu i złości. Z drugiej strony symbolizowało zakończenie jednego etapu i początek kolejnego. Do dziś można spotkać się ze zwyczajem rozbicia talerza o grób zmarłej osoby. Życie się skończyło, talerz rozbity.

Był to również pokaz statusu społecznego i zamożności. Po biesiadzie, zamiast myć naczynia, po prostu je wyrzucano, tłukąc przy okazji. Nie ukrywam, gdybym mogła, robiłabym podobnie 😉

A co ze ślubami?

Oczywiście tłuczenie talerzy towarzyszy także weselszym uroczystościom. Na przykład podczas wesel, choć jest to w Grecji coraz rzadziej praktykowane. Zwróć uwagę, że i w Polsce mamy podobny zwyczaj. Słyszałaś kiedyś o polterze? Dzień przed ślubem sąsiedzi, rodzina i znajomi schodzą się pod dom młodych i tłuką butelki na szczęście. Nie każdy region Polski zna ten zwyczaj, różnią się też nazwy wydarzenia, ale tak naprawdę na całym świecie odnaleźć możemy podobne zwyczaje.

Swoją drogą to jest piękne w podróżowaniu, że otwiera nam oczy i zaczynamy łączyć kropki w całość 🙂

Wracamy do talerzy. W dużym skrócie chodzi o to, aby odstraszyć przy okazji wszelkie złe moce, duchy i inne potwory, które mogłyby zakłócić domowy spokój. Pokazujemy zjawom, że nie odbywa się tu żadne radosne wydarzenie, więc nie mają czego szukać 😉

To w takim razie tłuką, czy nie tłuką?

Tłuczenie talerzy (również podczas bouzouki) zostało oficjalnie zakazane w latach 70-tych z uwagi na niebezpieczne odłamki, które zagrażały życiu i zdrowiu uczestników imprez.

Wprowadzono zamienniki w postaci kwiatów (najczęściej są to goździki) lub chusteczek.

Od 1974 produkowane są też talerze z gipsu (odłamki nie strzelają na boki z taką ekspresją jak ceramika). Mimo wszystko tłuczenie talerzy jest coraz mniej popularne i odradzane. Tawerny oferujące tego typu „atrakcje” robią to głównie pod turystów i z tego co się orientuję, powinny posiadać specjalne zezwolenie.

Jeśli jednak trafisz na kogoś, kto „poczęstuje” Cię gipsowym talerzem nie odmawiaj. Chwyć talerz, podnieś dumnie głowę, wypręż pierś do przodu i mocnym, zamaszystym ruchem ciśnij talerzem w podłogę. I nie zapomnij głośno krzyknąć: Opa!